Na mijn opleiding aan de RijksKweekschool in Winschoten heb ik vanaf 1966 gewerkt in diverse takken van het onderwijs. Les gegeven aan kleuters, kinderen en pubers die opgeleid werden voor het werken in winkels. Daarnaast heb ik cursussen opgezet voor vrouwen met een leerachterstand, allochtone Nederlanders begeleid naar de arbeidsmarkt en een stagebureau gerund.
|
 |
Daarnaast heb ik me verdiept in de rouw- en verliesbegeiding via de Landelijke Stichting Rouwbegeleiding. Via de Landelijke Stichting Rouwbegeleiding heb ik mijn certificaten behaald. Sinds 2005 ben ik gestopt met werken in het onderwijs, waardoor er alle ruimte kwam om andere dingen te gaan doen, zoals het voltrekken van huwelijken (ambtenaar van de burgerlijke stand) en het begeleiden van mensen die op zoek zijn naar troost, omdat er iets gebeurd is in het leven dat een wond heeft geslagen. Een wond die pijn doet en te langzaam heelt.
De keuze voor rouwbegeleiding werd op een heel speciale manier voor mij gemaakt op 23 augustus 2005.
Op die dag reden mijn man en ik 's avonds op de A1 richting Utrecht en er voltrok zich een auto-ongeluk achter ons. De betrokkene, de begaafde en gevierde musicus Glenn Corneille botste met zijn auto tegen een boom. Hij stierf aan de kant van de snelweg en ik mocht bij hem zijn in zijn laatste momenten. Het was een teken: Troosten, proberen te helen wat gebroken is, zou mijn nieuwe taak zijn.
|
